عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای (“SCO”)

عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای ("SCO")در تاریخ 26/06/1400 به تصویب سازمان رسید.

جمهوری اسلامی ایران در سال 2021، به عنوان نهمین کشور به سازمان همکاری شانگهای پیوست. با این وجود ، ایران از سال 2005 به عنوان عضو ناظر در این سازمان فعال بود، اما به دلیل اختلافات با تاجیکستان، یکی از اعضای کوچکتر، عضویت کامل آن به تأخیر افتاد. تلاش اخیر برای نزدیک شدن دیپلماتیک به تاجیکستان این مانع را برطرف کرد و ایران به عنوان یک عضو کامل پذیرفته شد.

سازمان همکاری شانگهای در ژوئن سال 2001 پس از مذاکرات سران کشورهای چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان در خصوص نگرانی­های امنیتی با امضای بیانیه‌ای تشکیل  گردید.

سازمان همکاری شانگهای به عنوان یک اتحادیه اوراسیایی در نظر گرفته می شود و اعضای آن حدود 40 درصد از جمعیت جهان را در برمی­گیرد. برخی از سیاستمداران ایرانی تمایل دارند که سازمان همکاری شانگهای را به عنوان یک ائتلاف ضد غربی یا حداقل یک ائتلاف متعادل­کننده قدرت ببینند.

رییس جمهور ایران  سید ابراهیم رییسی، در بیست و یکمین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای به امکان تبدیل شدن سازمان به یک نیروی پیشرو چندجانبه جهانی اشاره و بیان نمود سازمان همکاری شانگهای و "روح حاکم بر آن" یعنی اعتماد متقابل، منافع مشترک، برابری، رایزنی مشترک، احترام به تنوع فرهنگی و توسعه مشترک ابزاری کلیدی در راستای حفظ صلح در قرن 21 است.

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه ضمن سخنرانی مجازی در اجلاس سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای حمایت کامل خود از عضویت ایران در سازمان را اعلام نمود.

وزیر امور خارجه جدید ایران، حسین امیر عبداللهیان نیز در توئیتی بیان نمود: عضویت راهبردی جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری شانگهای تاثیر مهمی بر روند همکاری‌های همه جانبه ایران در راستای سیاست­های آن با کشورهای همسایه  و آسیا دارد.

با عضویت ایران در سازمان شانگهای روابط ایران با کشورهای شرق وارد مسیر تازه­ای می­شود و ظرفیت­های جدیدی در همکاری امنیتی و بین المللی به دست می­آید.

یکی از کارشناسان موسسه دیپلماسی اقتصادی بیان نمود که ایران با عضویت در سازمان همکاری شانگهای به بازارهای بزرگ قاره آسیا دسترسی  پیدا خواهد کرد.

در حالی که پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای یک دستاورد دیپلماتیک معتبر برای دولت جدید است، بهره بردن ایران  از هرگونه سود اقتصادی از این عضویت به موفقیت آن در حل سایر مشکلات بین المللی خود مانند تحریم های بین المللی نیز بستگی دارد